Dystrybucja TeX Live jest wspólnym przedsięwzięciem wielu grup Użytkowników Systemu TeX z: Niemiec, Holandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Czech, Słowacji, Polski, Indii i Rosji, oraz międzynarodowej TUG (TeX Users Group). Dyskusje nad projektem rozpoczęły się pod koniec 1993 roku, kiedy Holenderska Grupa Użytkowników TeX-a rozpoczęła prace nad swoim 4AllTeX CD-ROM dla użytkowników MS-DOS. W tym też czasie pojawiły się nadzieje na opracowanie jednego CD-ROM dla wszystkich systemów. Projekt taki był wprawdzie zbyt ambitny, ale zrodził nie tylko bardzo popularny i uwieńczony dużym powodzeniem projekt 4AllTeX CD-ROM, a także spowodował powstanie Grupy Roboczej TUG ds. Standardu Katalogów TeX-owych (TeX Directory Structure), określającego w jaki sposób tworzyć zgodne i łatwe do zarządzania zestawy pakietów TeX-owych. Końcowy raport TDS został opublikowany w grudniowym numerze TUGboat-a, i jasnym się stało, że jednym z oczekiwanych rezultatów wprowadzenia tego standardu mogłaby być modelowa struktura na CD-ROM-ie. Niniejszy CD-ROM jest bezpośrednim rezultatem rozważań i zaleceń Grupy Roboczej ds. TDS. Jasne także było, że sukces 4AllTeX CD-ROM pokazał, że użytkownicy Unixa także wiele by zyskali, mogąc korzystać z podobnie łatwego w instalacji/pielęgnacji i użytkowaniu systemu. Było to jednym z celów projektu TeX Live.
Projekt przygotowania nowego, opartego na standardzie TDS CD-ROM, zorientowanego na systemy Unixowe, rozpoczął się jesienią 1995 roku. Szybko zdecydowaliśmy się na wykorzystanie teTeX Thomasa Essera, ponieważ oferował on wsparcie dla wielu platform i został zaprojektowany z myślą o przenośności pomiędzy różnymi systemami plików. Thomas zgodził się pomóc i prace rozpoczęły się na serio na początku 1996 roku. Pierwsze wydanie ukazało się w maju 1996 roku. Na początku 1997 roku Karl Berry udostępnił nową, poważnie zmienioną wersję swojego pakietu Web2c, zawierającą prawie wszystkie funkcje wprowadzone do teTeX-a przez Thomasa Essera. W związku z tym zdecydowaliśmy się oprzeć drugie wydanie CD-ROM na standardowej bibliotece Web2c, z dodaniem skryptu texconfig z pakietu teTeX. Trzecie wydanie CD-ROM było oparte na Web2c wersji 7.2, przygotowanej przez Olafa Webera. W tym samym czasie została przygotowana nowa wersja teTeX-a i TeX Live udostępniał prawie wszystkie jego nowe funkcje. Czwarta edycja była przygotowana podobnie, wykorzystując nową wersję teTeX-a i nową wersję Web2c (7.3). Wtedy to też zainaugurowano kompletną dystrybucję dla Windows.
Edycja piąta (marzec 2000) zawierała wiele poprawek i uzupełnień; zaktualizowano setki pakietów. Szczegóły zawartości pakietów zostały zapisane w plikach XML. Główną zmianą w TeX Live5 było usunięcie programów, które nie miały statusu public domain. Zawartość całej płytki powinna odpowiadać ustaleniom Debian Free Software Guidelines (http://www.debian.org/intro/free). Dołożyliśmy wszelkich starań aby sprawdzić warunki licencyjne pakietów, ale bardzo prosimy o zgłaszanie zauważonych pomyłek.
Szósta edycja (lipiec 2001) zawierała aktualizacje całego materiału. Główną zmianą było wprowadzenie nowej koncepcji programów instalacyjnych: użytkownik ma obecnie możliwość dokładniejszego wyboru potrzebnych zestawów i pakietów. Zestawy dotyczące obsługi poszczególnych języków zostały całkowicie zreorganizowane, dzięki czemu wybór jednego z nich nie tylko instaluje potrzebne makra i fonty, ale także przygotowuje odpowiedni plik language.dat i generuje podstawowe formaty (latex, pdflatex) ze wzorcami przenoszenia wyrazów dla danego języka.
TeX Live7 zawiera oprogramowanie także dla MacOSX i, jak zwykle, aktualizację wszelkich programów i pakietów. Ważnym zadaniem, które wykonano, było ujednolicenie plików źródłowych programów z dystrybucją teTeX. W programach instalacyjnych wprowadzono możliwość wyboru bardziej ogólnych, predefiniowanych zestawów pakietów (m.in. dla użytkowników francuskojęzycznych oraz polskich). Nowością jest także wprowadzenie procedury aktualizacji map fontowych dla Dvips i Pdftex podczas instalacji oraz doinstalowywania pakietów fontowych.